Verhalen over het Werkeiland die nooit verloren mogen gaan
Ton Kolijn en zijn vrouw verhuisden in 2019 naar het Werkeiland. Het huis waar ze hun intrek in namen, is van de voormalige havenmeester geweest. De vrouw, van de inmiddels overleden havenmeester, vertelde tijdens de verkoop van het huis over de geschiedenis van de plek. Dit wekte de interesse van Kolijn. Hij schreef al eerder het boek ‘Het leven is goed in Ommoord’ en besloot ook te gaan schrijven over het Werkeiland.
Het boek over het ontstaan, de ontwikkeling, de huidige situatie en de toekomst van het Werkeiland is tot stand gekomen uit het eigen onderzoek van Kolijn. “Toen wij na de verbouwing in het huis gingen wonen, kwamen verschillende mensen langs met allemaal verhalen. Vooral oudere mensen en daar raakte ik door geïnspireerd,” vertelt hij. Ook heeft hij als voormalig planoloog zijn onderzoekservaring met stedenbouw en ruimtelijke ordening ingezet.
In twee jaar tijd sprak Kolijn meer dan negentig mensen. Van wethouders en bestuursleden tot (oud-)bewoners. Alle anekdotes schreef hij op. Daarnaast heeft hij ook veel over het Werkeiland gelezen. Of het genoeg was voor een boek? “Dat blijkt wel,” lacht de schrijver. Het boek telt bijna tweehonderd bladzijdes en zit vol levendige verhalen. "De havenmeester had hier allemaal meetapparatuur staan, ook voor de regen. Op een dag in de zomer was het het mooiste weer van de wereld. In heel Nederland was geen wolkje aan de lucht, maar in Lelystad was regen geconstateerd. Later bleek dat jongetjes uit de buurt, de regenmeter hadden vol geplast."
Ton Kolijn (rechts) overhandigt het eerste exemplaar van het boek aan de oudste bewoners van het Werkeiland, mevrouw (91) en meneer (92) Meuleman.
Lopend over het Werkeiland vertelt Kolijn bijna bij ieder gebouw een verhaal of een feitje. Hij vindt het belangrijk dat deze verhalen vastgelegd zijn. “Dit is de geschiedenis van Lelystad. Veel mensen die ik heb gesproken zijn 60, 70 maar ook 90 jaar. Deze mensen zijn er over een tijdje niet meer en dan raken deze verhalen zoek.” Opgelucht vervolgt Kolijn zijn woorden: “Maar dat hoeft nu niet meer. Nu is er het boek”.
Ton Kolijn heeft het boek zelf uitgegeven bij Boekscout en het is online te bestellen.
